Την προσοχή από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου τη Δευτέρα, τράβηξε το αίτημα ενός πολίτη για ανασκαφή με σκοπό την ανεύρεση θησαυρού στον προμαχώνα στα Λιθαρίτσια.
Πρόκειται για έναν 68χρονο από την Πελοπόννησο, που απευθύνθηκε αρχικά στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου και υπέβαλε στη συνέχεια σχετική αίτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για ανασκαφή. Οι πιθανότητες να δοθεί η έγκριση είναι μάλλον λίγες καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει προσκομίσει και την απαιτούμενη έγκριση από τις αρμόδιες αρχαιολογικές υπηρεσίες.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ITV, από όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι σήμερα, ο ενδιαφερόμενος στην αίτησή του δεν αναφέρει συγκεκριμένη θέση για την ανασκαφή πέραν του ότι αυτή θα φτάσει σε βάθος 4 μέτρων, σε ένα συνολικό εμβαδόν 16 τ.μ. Εκτός από ένα ιδιόχειρο σκίτσο, το Τμήμα Εσόδων και του δήμου Ιωαννιτών δεν έχει κάποιο άλλο στοιχείο στα χέρια του. Ως εκ τούτου, η πιθανότητα αποδοχής του αιτήματος μάλλον θα πρέπει να αποκλειστεί, τουλάχιστον επί του παρόντος.
Με αφορμή το νέο αίτημα ανασκαφής το συνεργείο του ITV συνάντησε τον πρώην δήμαρχο Ιωαννίνων Αναστ. Παπασταύρο, που μίλησε για τον θρυλικό θησαυρό του Αλή Πασά.
Τα Λιθαρίτσια αποτέλεσαν πολλές φορές ένα σημείο που έγιναν αναζητήσεις για τον θησαυρό του Αλή, χωρίς κάποιος να είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα, ότι βρέθηκε κάτι, πότε και από ποιον.
Η τελευταία φορά που πραγματοποιήθηκε ανασκαφή στο χώρο όπως θυμάται ο κ. Παπασταύρος ήταν στην πρώτη δημαρχιακή θητεία του Φ. Φίλιου, όπου είχε εντοπιστεί «…μία κασέλα με καπάκια από γκαζόζες».
Η τελευταία χρονικά, αίτηση που υποβλήθηκε στον δήμο Ιωαννιτών ήταν το 2002 στη θητεία του κ. Παπασταύρου από κάποιον συμπολίτη που πραγματοποίησε νόμιμη ανασκαφή στην παλιά στεγασμένη αγορά «Μπεζεστένι», εντοπίζοντας, όπως ανέφερε ο πρώην δήμαρχος κάποιες χρυσές λίρες, σίγουρα όμως όχι τον θησαυρό του Αλή.
Οι θεωρίες για τον θησαυρό
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε στο ITV ο κ. Παπασταύρος, ιστορικά στοιχεία και περιγραφές αποδεικνύουν ότι ο αμύθητος θησαυρός του Αλή Πασά, όντως υπήρξε. Στο δίτομο έργο του με τίτλο «Αλή Πασάς – από λήσταρχος, ηγεμόνας», στο κεφάλαιο για τον αμύθητο θησαυρό αναφέρεται μία σειρά ιστορικών γεγονότων, που φέρνουν στο φως τις πιθανές θέσεις που είχε κρύψει τον θησαυρό του, αλλά και τις ενέργειες κάποιων που φέρεται να γνώριζαν λεπτομέρειες.
Μεταξύ αυτών, ο πρώτος μύθος είναι εκείνος που αναφέρει, ότι ο θησαυρός βρίσκεται στο βυθό της λίμνης Παμβώτιδας. Ένας δεύτερος, ότι ένα τμήμα του εκλάπη από τον Χουρσίτ, που έβαλε τέλος στη ζωή του, όταν αντιλήφθηκε, ότι τον υποψιαζόταν ο Σουλτάνος και ένας τρίτος, ότι υπεξαιρέθηκε από τον υπ. Οικονομικών του βιλαετιού του Αλή, Τσαπαλάμο, πατέρα του Γ. Σταύρου, ο οποίος επένδυσε τον θησαυρό για τη δημιουργία της Εθνικής Τράπεζας.
Ακριβώς ωστόσο επειδή ποτέ δε βρέθηκε με αποδείξεις ο θησαυρός, ο μύθος γιγαντώθηκε και έφτασε στις μέρες μας, σχεδόν χωρίς παραλλαγή.
«Ο θησαυρός υπήρχε. Ο Αλής ήταν φιλάργυρος και πάμπλουτος, συγκεντρώνοντας απίθανα πλούτη. Είχε 300 σπάνια και μοναδικά όπλα ένα εκ των οποίων είναι αυτό που βρίσκεται στο Μουσείο του κ. Ραπακούση στο Νησί. Εκτός από χρήματα, λίρες και χρυσάφι, υπήρχαν σπαθιά, κοσμήματα και άλλα τιμαλφή, ενώ εικάζεται, ότι στον θησαυρό του Αλή ανήκουν και κάποια σπάνια ευρήματα που εντοπίστηκαν θαμμένα σε σπηλιά το 1966 στους Βουλιαράτες της Βορ. Ηπείρου, κατά την εκτέλεση οχυρωματικών έργων από τον Εμβέρ Χότζα. Δεν ψάχνει άδικα στα Λιθαρίτσια ο φίλος αυτός. Μπορεί κάποιο μέρος του θησαυρού να βρίσκεται εκεί. Άλλωστε ο έμπιστος του Αλή, Θαν. Βάγιας δεν τον ακολούθησε στο Νησί, όταν έσφιξε ο κλοιός, αλλά έμεινε στα Λιθαρίτσια για να μαζέψει από εκεί τα τιμαλφή, όπως του μήνυσε ο Πασάς», ανέφερε ο κ. Παπασταύρος.
