Την εξαίρεση με κάποιον τρόπο και στο βαθμό που θα συναποφασίσουν τα συναρμόδια υπουργεία από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις κείμενες διατάξεις για τη λειτουργία των καταστημάτων εστίασης, ζητά ο δήμος Ζίτσας
Την εξαίρεση με κάποιον τρόπο και στο βαθμό που θα συναποφασίσουν τα συναρμόδια υπουργεία από τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις κείμενες διατάξεις για τη λειτουργία των καταστημάτων εστίασης, ζητά ο δήμος Ζίτσας για τα καφενεία των χωριών, ειδικά σε ορεινές, ημιορεινές και μειονεκτικές, παραμεθόριες περιοχές.
Η λειτουργία ενός καφενείου σε ένα χωριό όπως έχει αποδειχθεί είτε εκεί όπου λειτουργούν είτε εκεί όπου δε λειτουργούν, αποτελεί έναν σημαντικό λόγο για την παρουσία και των μόνιμων κατοίκων, αλλά και την επιστροφή αποδήμων και ετεροδημοτών τα καλοκαίρια ή σε άλλες περιόδους διακοπών. Παρότι όμως, τουλάχιστον στον δήμο Ζίτσας λειτουργούν καφενεία στο 80% του συνόλου των Τοπικών Κοινοτήτων, πολλά εξ αυτών μετά βίας διατηρούνται σε λειτουργία.
Ένας από τους κυριότερους αν όχι ο πλέον βασικός λόγος για αυτό, όπως αναφέρει στην επιστολή του ο δήμαρχος Ζίτσας προς τους υπουργούς
κ.κ Σταϊκούρα και Χατζηδάκη αντίστοιχα είναι και ότι φορολογικά, οι ιδιοκτήτες των καφενείων στα χωριά της ελληνικής επαρχίας αντιμετωπίζουν το ίδιο φορολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς με νησιωτικές περιοχές ή γενικότερα με περιοχές που βιώνουν μία πραγματική οικονομική άνθηση. «Αυτό που επισημαίνουμε στους υπουργούς και ζητάμε να εξετάσουν τις δυνατότητες των εξαιρέσεων από κάποιες ασφαλιστικές εισφορές ή άλλες υποχρεώσεις είναι να μην πληρώνουν τα ίδια τα καφενεία που είναι στα χωριά με τα καταστήματα που είναι στη Μύκονο. Υπάρχουν ίδιες διατάξεις για όλους που αναφέρονται στην εφαρμογή του Νόμου για τις αντικειμενικές αξίες, κατά τη διαδικασία της δημοπρασίας ενός ακινήτου, υπολογίζοντας την έναρξη της τιμής εκκίνησης στο 3,5 % της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Όταν υπάρχουν μεγάλες υποχρεώσεις και λίγα έσοδα είναι αυτονόητο, ότι τα καφενεία δε μπορούν να συντηρηθούν και κλείνουν. Τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι Αδελφότητες ή οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι που έχουν στην ιδιοκτησία τους κάποια τέτοια ακίνητα και προσπαθούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, εισπράττοντας όμως ένα χαμηλό μηνιαίο μίσθωμα. Τα καφενεία στα χωριά είναι σημαντικό να λειτουργούν, όχι γιατί κάποιος μπορεί να βρει δουλειά, αλλά γιατί επιτελούν κοινωνικό έργο. Είναι συντροφιά και λόγος παραμονής στο χωριό για τους λιγοστούς κατοίκους το χειμώνα και λόγος επιστροφής των απόδημων και ετεροδημοτών στο χωριό τους το καλοκαίρι», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Πλιάκος.
Η πρόταση
Στην επιστολή του μεταξύ άλλων ο δήμαρχος Ζίτσας ζητά «να εφαρμοστεί ειδικό καθεστώς (φορολογικό, ασφαλιστικό) για τους ιδιοκτήτες των καφενείων που λειτουργούν σε Κοινότητες με πληθυσμό κάτω των 500 κατοίκων καθώς αν δεν υπάρξει άμεσα μέριμνα ακόμη και τα λιγοστά που λειτουργούν σήμερα θα αναγκαστούν να κλείσουν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα χωριά που ερημώνουν μέρα με την ημέρα».
Σε άλλο σημείο της επιστολής του ο κ. Πλιάκος αναφέρει, πως «έχουμε γίνει αποδέκτες παραπόνων αλλά όπως διαπιστώνουμε και οι ίδιοι από τις κατά τόπους επισκέψεις μας, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες της τελευταίας δεκαετίας σε συνδυασμό με τις αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας έχουν οδηγήσει σε απόγνωση τους ιδιοκτήτες των καφενείων που όλο αυτό το διάστημα τα κρατάνε ανοιχτά με μεγάλη δυσκολία».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ