Το σημαντικό κενό στο εκπαιδευτικό σύστημα για άτομα με σοβαρές αναπηρίες, αναδεικνύουν ο βουλευτής Ιωαννίνων Γιώργος Αμυράς και 12 ακόμη βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με Ερώτηση που κατέθεσαν τη Δευτέρα στη Βουλή προς τους υπουργούς Παιδείας Νίκη Κεραμέως και Εργασίας Γιάννη Βρούτση.
Στη χώρα μας λειτουργούν εκπαιδευτικές δομές ΑμεΑ σε πρωτοβάθμιο επίπεδο (Ειδικά Νηπιαγωγεία &Δημοτικά) και δευτεροβάθμιο επίπεδο(ΕΕΕΕΚ & ΕΕΛ), μέχρι την ηλικία των 20-22 ετών. Πρόκειται για μαθητές που είναι στην πλειονότητά τους άτομα με σοβαρές αναπηρίες και βαριά νοητική υστέρηση, οι οποίοι όταν τελειώσουν το σχολείο επιστρέφουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον και αποκόπτονται από οποιαδήποτε περαιτέρω πρόσβαση σε εκπαίδευση, επαγγελματική φροντίδα ή κατάρτιση.
Τα τελευταία χρόνια, 36 σύλλογοι γονέων & κηδεμόνων μαθητών ΕΕΕΕΚ σε όλη την χώρα έχουν κινητοποιηθεί, προκειμένου να δημιουργηθεί μια νέα μετα-γυμνασιακή δομή διά βίου εκπαίδευσης, εργασίας και φροντίδας, η οποία να αποτελεί συνέχεια των ΕΕΕΕΚ και να περιλαμβάνει διδασκαλία βασικών μαθημάτων, καθώς και ποικίλες δραστηριότητες εργασιοθεραπείας, φυσικοθεραπείας, ψυχοκινητικής αγωγής, ιπποθεραπείας, κλπ.
Σε αυτό το κοινωνικό αίτημα ανταποκρίνονταιοι13 ερωτώντες βουλευτές της ΝΔ, αποσκοπώντας στην περαιτέρω ανάδειξη του ζητήματος και στη δρομολόγηση λύσεων από την πλευρά των αρμόδιων υπουργείων.
«Τα ΕΕΕΕΚ έχουν υποχρεωτικές παρουσίες και είναι εξατάξια, ωστόσο η φοίτηση σε αυτά διαρκεί συνήθως από 6-8 έτη και εξαρτάται από την ηλικία της πρώτης εγγραφής, τη συνέπεια και συνέχεια της φοίτησης, κλπ. Οι μαθητές διδάσκονται μαθήματα Γενικής Παιδείας (π.χ. Γλώσσα, Μαθηματικά, Γυμναστική, Μουσική, Καλλιτεχνικά, κλπ.), καθώς και αποκτούν γενικές κοινωνικές δεξιότητες, δεξιότητες ανεξάρτητης διαβίωσης και προ-επαγγελματικές δεξιότητες, ενώ συνήθως παράλληλα συμμετέχουν και σε εργαστηριακά μαθήματα (π.χ. Κηπουρική, Μαγειρική, Αργυροχρυσοχοΐα, κλπ.).
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό για τους μαθητές των ΕΕΕΕΚ ότι στην συντριπτική τους πλειονότητα δεν επιθυμούν να απέχουν καμία ημέρα από τις σχολικές τους δραστηριότητες, ακόμα και όταν πρόκειται για τις θεσμοθετημένες αργίες και διακοπές. Το σχολείο είναι για αυτούς το πλαίσιο που τους απασχολεί δημιουργικά, που τους εκπαιδεύει, που τους συνοδεύει στην καθημερινότητά τους, που τους εντάσσει σε ένα πολύ σημαντικό κοινωνικό περιβάλλον, που τους γεμίζει χαρά, ικανοποίηση, δημιουργικότητα και που εντός του βιώνουν την ανθρώπινη επαφή, δημιουργούν σχέσεις και γεύονται μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη και ικανοποιητική εμπειρία ζωής. Το εκπαιδευτικό τους πλαίσιο είναι για αυτούς μια δεύτερη οικογένεια, με την οποία πηγαίνουν εκδρομές, παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις, πραγματοποιούν επισκέψεις, συμμετέχουν σε εκθέσεις, γιορτές, χορωδίες, ομάδες και δράσεις, μαθαίνουν να κυκλοφορούν με ασφάλεια, αποκτούν εφόδια ώστε να αυξήσουν τον βαθμό αυτονομίας τους, μαθαίνουν να επικοινωνούν καλύτερα και εντέλει κοινωνικοποιούνται και σταδιακά εντάσσονται πληρέστερα στο κοινωνικό σύνολο. Πώς μπορούν να αναπληρωθούν όλες αυτές οι θετικές επιδράσεις, όταν μετά την αποφοίτηση από το ΕΕΕΕΚ ακολουθούν οι περιορισμοί ενός στενού οικογενειακού πλαισίου ή, ακόμα χειρότερα, ενός εγκλεισμού σε ίδρυμα;
Με βάση την ανωτέρω προσέγγιση γίνεται φανερό ότι υφίσταται μια έντονη κοινωνική ανάγκη για τη σύσταση μιας νέας μετα-γυμνασιακής δομής διά βίου εκπαίδευσης, εργασίας και φροντίδας των αποφοίτων των ΕΕΕΕΚ. Μια τέτοια δομή θα μπορούσε να υπάγεται διοικητικά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, η φοίτηση σε αυτή να είναι διά βίου και ουσιαστικά να αποτελεί συνέχεια των ΕΕΕΕΚ, με τα οποία να σχετίζεται οργανωτικά και διοικητικά, έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ομαλή μετάβαση από τη μία δομή στην επόμενη. Στο γνωστικό αντικείμενο θα μπορούσαν να περιλαμβάνονται δραστηριότητες διδασκαλίας βασικών μαθημάτων, εργασιοθεραπείας, λογοθεραπείας, εργοθεραπείας, φυσικοθεραπείας, ιπποθεραπείας, ψυχοκινητικής και μουσικής αγωγής, αθλητισμού και φυσικής αγωγής, παραγωγής, τυποποίησης και διάθεσης βιοτεχνικών προϊόντων, καλλιέργειας γεωργικών προϊόντων, ζαχαροπλαστικής, κ.ο.κ. Επιπλέον θα μπορούσε να δημιουργηθεί το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο έτσι ώστε να συνάπτονται συμβάσεις συνεργασίας με τοπικές επιχειρήσεις, προκειμένου να γίνεται απορρόφηση και περαιτέρω προώθηση των προϊόντων της παραγωγής ή της μεταποίησης.
Κατόπιν των ανωτέρω, ερωτάσθε:
1.Ποιες πολιτικές προτίθεστε να εφαρμόσετε προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνική και παραγωγική ενσωμάτωση των ΑμεΑ στο κοινωνικό σύνολο;
2.Ποιος είναι ο σχεδιασμός του υπουργείου σας για την διά βίου εκπαίδευση, φροντίδα και εργασία των αποφοίτων των ΕΕΕΕΚ;
3.Εντάσσεται στα σχέδιά σας η δημιουργία μιας νέας μετα-γυμνασιακής δομής, όπως περιγράφεται ανωτέρω;», σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κείμενο της ερώτησης.