Αυτό που έγινε το πρωί της Παρασκευής (28/2) στα Ιωάννινα – και σε όλη την Ελλάδα – δεν έχει προηγούμενο, την ημέρα μνήμης για τις 57 ψυχές που χάθηκαν και για τα δύο χρόνια από τη μαύρη επέτειο του τραγικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Χιλιάδες πολίτες στη πόλη των Ιωαννίνων από κάθε γωνιά της πλημμύρισαν τους δρόμους, σχηματίζοντας ένα ατελείωτο ανθρώπινο ποτάμι που κατέλαβε το κέντρο και τους κάθετους άξονες της. Αυτή η μαζική κινητοποίηση, την οποία χαρακτήριζε μια ιστορικότητα, είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη συγκέντρωση που έχει σημειωθεί στην πόλη, συγκρίνοντάς την με τις προηγούμενες μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις της τελευταίας δεκαετίας.
Ακόμα και οι συγκεντρώσεις των πολιτικών κομμάτων του 1981 και του 1985, οι οποίες αποτέλεσαν κορυφαία γεγονότα για την πολιτική ζωή της χώρας, αλλά και οι δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια των χρόνων του μνημονίου, δεν μπορούν να συγκριθούν με την ένταση και την κλίμακα της τρέχουσας κινητοποίησης. Η εικόνα του πλήθους που κατέκλυσε το κέντρο της πόλης είναι ανεπανάληπτη, αποτυπώνοντας το μέγεθος της κοινωνικής και πολιτικής δυναμικής που εκδηλώθηκε στην μαύρη επέτειο των δύο χρόνων από την τραγωδία στα Τέμπη.
Από νωρίς το πρωί, η Ελληνική Αστυνομία παρακολουθούσε τη ροή των πολιτών προς το κέντρο, για να συμμετάσχουν στην συγκέντρωση. Στην αρχή, οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των συμμετεχόντων κυμαίνονταν γύρω από τις 20.000 έως 25.000 άτομα, μία εκτίμηση που, όπως φάνηκε, αντέτεινε της πραγματικής συμμετοχής του κόσμου. Οι πολίτες βρέθηκαν επί της λεωφόρου Δωδώνης μέχρι τη συμβολή με την οδό Σαλαμάγκα, μπροστά και πίσω από την Περιφέρεια και στους πεζοδρόμους, μέχρι το Ρολόι και την Αβέρωφ στο ύψος του Δημαρχείου φτάνοντας τον αριθμό των 30.000 χιλιάδων.
Με προσυγκεντρώσεις να γίνονται σε διάφορες συνοικίες της πόλης, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται μπροστά στην περιφέρεια, λίγο μετά τις 8.30 ενώ εκείνη την ώρα έφτασαν συνοδεία της Τροχαίας και 20 περίπου τρακτέρ με τον αγροτικό κόσμο της περιοχής να δίνει δυναμικό παρών στο συλλαλητήριο.
Από τις 10.30 ο χώρος μπροστά στην περιφέρεια είχε κατακλυστεί από χιλιάδες πολίτες με τους μαθητές και φοιτητές να είναι στην πρώτη γραμμή, ενώ ο κόσμος κατέφτανε από όλες τις κατευθύνσεις. Κρατώντας πλακάτ, πανό και φορώντας μπλούζες με διάφορα μηνύματα, με κυρίαρχο το «Δεν έχω οξυγόνο», ο κόσμος κατέκλυσε το κέντρο της πόλης.
Από τις παρουσίες που ξεχώρισαν, αυτή της γυναικείας ομάδας μπάσκετ του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ αλλά και του Συνδέσμου Φιλάθλων ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ με ένα μαύρο πανό στην κεφαλή με τη φράση «Δεν έχω οξυγόνο».
Λίγο μετά τις 11 μία νεαρή μαθήτρια διάβασε το μήνυμα του Συλλόγου των συγγενών θυμάτων στα Τέμπη, με μοναδική απαίτηση σε αυτό όπως περιγράφεται, την απόδοση Δικαιοσύνης.
Λίγο νωρίτερα, ο Βασίλης Παπαγεωργίου έπαιξε με το κλαρίνο του ένα Ηπειρώτικο μοιρολόι, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης για τις 57 ψυχές που χάθηκαν άδικα και αναιτιολόγητα, με ευθύνη του Κράτους.
Ακολούθησαν χαιρετισμοί από εκπροσώπους φορέων, σωματείων συλλόγων και συλλογικοτήτων με το πλήθος να παραμένει στο χώρο μέχρι και τις 12.30 όταν με μεγάλη δυσκολία ξεκίνησε η πορεία με κατεύθυνση την παραλίμνια περιοχή και την πλατεία Μαβίλη.
Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε, όπως ξεκίνησε, με την αποχώρηση των τρακτέρ από το κέντρο της πόλης, με συνεχή κορναρίσματα με την πόλη να αρχίζει από τις τρεις το μεσημέρι και έπειτα να βρίσκει τους ρυθμούς της σε μία ημέρα όμως που η συμμετοχή στην απεργία ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο αφού όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο συλλαλητήριο.
Στα αξιοσημείωτα προφανώς και το ότι στην πόλη των Ιωαννίνων δε σημειώθηκε κανένα επεισόδιο με την συγκέντρωση και την πορεία που ακολούθησε να είναι απολύτως ειρηνικές.