Ως ένα διαχρονικό και επίκαιρο παράδειγμα, ειδικά για όσους ασχολούνται με τα κοινά, αποτελεί, σύμφωνα με το εορταστικό μήνυμα του Δημάρχου Ιωαννίνων Θωμά Μπέγκα, η θυσία του Χριστού.
Παίρνοντας αφορμή από αυτό, ο κ. Μπέγκας υπογραμμίζει πως ο Δήμος θα συνεχίσει να δίνει τη δική του μάχη για ένα καλύτερο αύριο. Παράλληλα, τονίζει την αναγκαιότητα της συνεργασίας, ώστε να επιτευχθούν στόχοι με αμοιβαία οφέλη για τους πολίτες και την κοινωνία εν γένει.
Το μήνυμα του Δημάρχου έχει ως εξής: «Εύχομαι από καρδιάς, σε όλους τους συμπολίτες μας Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.
Με αισιοδοξία και αλληλεγγύη επιβάλλεται σήμερα να υπερβούμε τις δυσκολίες και να χτίσουμε κάτι νέο, δημιουργικό και ελπιδοφόρο.
Η ανιδιοτελής και αληθινή αγάπη του Χριστού προς τον συνάνθρωπο, μας δίνει δύναμη, αποτελώντας παράλληλα διαχρονικό και επίκαιρο παράδειγμα προς όλους όσοι θέλουμε να ενεργούμε υπεύθυνα και συλλογικά. Αυτό είναι και το μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου, μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας για όλους τους Χριστιανούς, για όλο τον κόσμο. Ας σταθούμε λοιπόν όρθιοι, δυνατοί, ενωμένοι και αλληλέγγυοι για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.
Από την πλευρά του Δήμου Ιωαννιτών, αυτό για το οποίο θέλω να διαβεβαιώσω του συνδημότες μου, είναι ότι συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε κόντρα σε κάθε δυσκολία. Στρέφουμε την πλάτη στη μιζέρια και τη μικροπρέπεια.
Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με επιμονή προσπαθώντας να στηρίξουμε όσους χτυπήθηκαν πιο σκληρά από τη κρίση, με μεθοδικότητα επιδιώκοντας να συμβάλουμε στη δημιουργία συνθηκών που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής και δίνουν ελπίδα την κοινωνία.
Για να υπερβούμε την κρίση απαραίτητη είναι η συνεργασία όλων. Και φυσικά θέλουμε κοντά μας την εκκλησία η οποία έχει αποδείξει σε καιρούς ακόμα πιο δύσκολους τι μπορεί να προσφέρει στην ελληνική κοινωνία.
Με σταθερά και στοχευμένα βήματα θα συνεχίσουμε την κοινή μας πορεία, τους κοινούς μας αγώνες, συνδιαμορφώνοντας τα Νέα Γιάννενα με περισσότερη δημιουργικότητα, αποτελεσματικότητα και αξιοπρέπεια.
Στις άγιες ημέρες που διανύουμε, οφείλουμε όλοι να πορευόμαστε ενωμένοι και μονιασμένοι, στηρίζοντας ο ένας τον άλλο.»