Την έντονη αντίδραση και τη αγανάκτησή τους εκφράζουν τα Διοικητικά Συμβούλια των δύο Συλλόγων Αποφοίτων Βελλαϊτών, Ιωαννίνων και Αθηνών, μετά την κατάργηση της Σχολής Βελλάς
Την έντονη αντίδρασή και τη αγανάκτησή τους εκφράζουν τα Διοικητικά Συμβούλια των δύο Συλλόγων Αποφοίτων Βελλαϊτών, Ιωαννίνων και Αθηνών, μετά την «κατάργησης της Σχολής Βελλάς, και την ακολουθήσασα μεταβίβαση της περιουσίας της στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθηνών, εν σπουδή και με τον συνήθη κοινοβουλευτικό τρόπο της εμβόλιμης διάταξης σε άσχετο με τη Σχολή μας νομοσχέδιο», όπως αναφέρουν σε σχετικό ψήφισμα-διαμαρτυρία, με αποδέκτες όλες τις τοπικές αρχές, τους βουλευτές της Ηπείρου, το υπουργείο Παιδείας και τη Βουλή των Ελλήνων.
Η διαμαρτυρία επαφίεται στη λαμπρή πορεία που είχε η Σχολή είτε ως Ιεροδιδασκαλείο παλαιότερα είτε ως Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία, αλλά και για τη μεγάλη περιουσία της. Όπως σημειώνεται, το πνευματικό αυτό ίδρυμα διαθέτει τεράστια κτηριακά συγκροτήματα, εγκαταστάσεις και λοιπές υποδομές, τα οποία θα εγκαταλειφθούν, εάν η Πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς δεν κινηθούν προς την κατεύθυνση ίδρυσης άλλου ισότιμου αντισταθμιστικού ιδρύματος ή Πανεπιστημιακού επιπέδου Σχολής.
Σημειώνουν επίσης, πως το «διπλό τούτο πλήγμα της Πολιτείας (κατάργηση Βελλάς-μεταβίβαση περιουσίας της), πέραν των άλλων, αποδυναμώνει έτι περαιτέρω την κατά τα άλλα «εύανδρο» αποκαλούμενη Ήπειρο, η οποία τίθεται και πάλι στο περιθώριο από την αδιαφορούσα απέναντί της Πολιτεία, παρότι έχει προσφέρει τα πάντα στην Πατρίδα διά των μεγάλων αυτής ευεργετών και έχει κοσμήσει την Αθήνα και όχι μόνον αυτήν με τα γνωστά σε όλους περίτεχνα ευαγή ιδρύματα και τα λοιπά περικαλέστατα κοινωφελή κτήρια και μνημεία. Ουδέποτε όμως ζήτησε να καταργηθούν αυτά και να μεταβιβαστούν οι όποιες περιουσίες τους στην Ήπειρο».
Παράλληλα, τονίζεται πως η κατάργηση της Βελλάς, αποτελεί «αποτελεί, πέραν των άλλων και ένα είδος απαξίωσης, τόσον απέναντι του μεγάλου ιδρυτή και οραματιστή αυτής Αρχιεπισκόπου Σπυρίδωνος, όσον και όλων ημών των αποφοίτων, αλλά και απέναντι στην κοινή γνώμη του συνόλου των Ηπειρωτών. Η δε λαμπρή και πανθομολογουμένως ιστορική της διαδρομή δεν μπορεί να παραγραφεί με καμιά διάταξη κανενός νομοσχεδίου, από τις συνειδήσεις και την κοινή γνώμη των Ηπειρωτών», με τους αποφοίτους της να μην είναι διατεθειμένοι να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια, «απέναντι στη βούληση και στην παρακαταθήκη του ιδρυτή της και απέναντι στην αποστέρηση της Ηπείρου από ένα καθόλα ευκλεές καθίδρυμα. Αντίθετα, προτιθέμεθα να αγωνιστούμε με όλα τα νόμιμα μέσα, προς την κατεύθυνση αποκατάστασης του κύρους και της ιστορικής διαδρομής της περιώνυμης αυτής Σχολής, έχοντας και όραμα και υλοποιήσιμες προτάσεις.
Ως εκ τούτου καλούμε όλους τους ύπατους τοπικούς παράγοντες, έστω την ύστατη στιγμή, να συμπράξουν προς την κατεύθυνση αυτή, αιρόμενοι στο ύψος των περιστάσεων, πάνω από τυχόν άλλες σκοπιμότητες ή τυχόν άλλους σχεδιασμούς, ώστε να καταργηθεί αφ’ ενός η διάταξη περί μεταβίβασης της όποιας περιουσίας της, όσο και να προωθηθεί η πρόταση περί ίδρυσης τουλάχιστον ισότιμης ή ανώτατης Πανεπιστημιακής Σχολής», καταλήγει η ανακοίνωση.
