Πένθιμα χτυπούσαν οι καμπάνες των εκκλησιών σε όλη τη χώρα τη Μ. Παρασκευή, όπως προστάζει το έθιμο. Οι πιστοί ψέλνοντας στόλιζαν τους επιτάφιους από το βράδυ της Μ. Πέμπτης ώστε την Παρασκευή να είναι έτοιμη για την περιφορά.
Ο στολισμός των Επιταφίων στις Ενορίες της των Ιωαννίνων αποτελεί μία χριστιανική παράδοση, αλλά και με ένα ιδιαίτερο τοπικό χρώμα, λόγω της συγκέντρωσης των Επιταφίων στο κέντρο της πόλης, το βράδυ της Μ. Παρασκευής.
Μεταξύ των Ενοριών εδώ και δεκαετίες έχει δημιουργηθεί ένας άτυπος διαγωνισμός για τον πιο εντυπωσιακό Επιτάφιο. Ουσιαστικά πρόκειται για κομψοτεχνήματα, που για να ολοκληρωθούν απαιτούνται πολλές ώρες δουλειάς, από δεκάδες χέρια.
Ο στολισμός του Επιταφίου της Αγ. Μαρίνας ξεκίνησε λίγο μετά τις 10 το βράδυ της Μ. Πέμπτης και ολοκληρώθηκε στις 4 τα ξημερώματα. Για τον στολισμό χρησιμοποιήθηκαν 5000 γαρίφαλα, αλλά και πολλά ακόμη λουλούδια και άνθη.
Ο Επιτάφιος είναι κατασκευασμένος από μασίφ σίδερο και γι’ αυτό κατά την περιφορά απαιτείται η συνεχής εναλλαγή των ατόμων, που τον σηκώνουν στους ώμους τους.
Αντίστοιχη είναι η διαδικασία που ακολουθείται και στις άλλες Ενορίες της πόλης, την Περίβλεπτο, τον Άγιο Γεώργιο στην πλ. Πάργης, το Αρχιμανδρείο, αλλά και τον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου.
Το Μοιρολόι της Παναγιάς
Ένα ιδιαίτερο έθιμο, το «Μοιρολόι της Παναγιάς» αναβιώνει στην Κοπάνη του Δήμου Δωδώνης.
Ντυμένοι με παραδοσιακές στολές, μικροί και μεγάλοι περπάτησαν στους δρόμους του χωριού κρατώντας στα χέρια τους τις λαζαρίνες, τα μεγάλα κουδούνια οι άνδρες και τα σταυροκάρβελα, οι γυναίκες, ψωμιά σε σχήμα σταυρού, που συμβολίζουν τη Σταύρωση του Χριστού.
Η Φιλοπρόοδος Κίνηση Κοπάνης του δήμου Δωδώνης και η Τοπική Κοινότητα με τη συμμετοχή δεκάδων κατοίκων του χωριού αναβίωσαν και πάλι το έθιμο της Μ. Παρασκευής, αναβιώνοντας αναμνήσεις του παρελθόντος και φέρνοντας συγκίνηση στους παλιούς κατοίκους του χωριού.
Αφού πήγαν σε όλα τα σπίτια του χωριού, οι συμμετέχοντες συγκεντρώθηκαν στην εκκλησία της Κοπάνης, όπου είχε συγκεντρωθεί πλήθος πιστών, μετά τη λειτουργία της Αποκαθήλωσης.
Πρόκειται για ένα έθιμο όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Γ. Δρόσος, που χάνεται στα βάθη των χρόνων και αναβιώνει τα τελευταία χρόνια χάρη στην αγάπη των κατοίκων που φροντίζουν να το κρατούν ζωντανό.
