Το φθινόπωρο εκτιμάται πως θα πάρει ξανά τη γνώριμη μορφή του το Γεφύρι της Πλάκας, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία των Τζουμέρκων και της ευρύτερης περιοχής της Ηπείρου.
Μετά την κατάρρευσή του τον Φεβρουάριο του 2015 άλλαζαν συχνά τα χρονοδιαγράμματα για την έναρξη και την ολοκλήρωση της αναστήλωσης όμως τώρα όλα δείχνουν πως το Γεφύρι θα έχει αποκατασταθεί πλήρως μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτή την εκτίμηση έκανε ο ανάδοχος εργολάβος, με τη μέχρι στιγμής πορεία των εργασιών να του επιτρέπει να εμφανίζεται αισιόδοξος.
Το επόμενο στοίχημα που πρέπει να κερδηθεί είναι αυτό που αφορά το για πόσο θα αντέξει ως κατασκευή και το πόσο θα μοιάζει στην αισθητική και την κατασκευή με το αρχικό μνημείο, όπως τονίστηκε κατά την χθεσινή επίσκεψη των μελών της Επιτροπής Παρακολούθησης με επικεφαλής και πρόεδρο τον Καθηγητή Μανώλη Κορρέ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του ITV, αυτός είναι ι ο λόγος που ο μεταλλότυπος δεν θα αφαιρεθεί, αλλά θα παραμείνει στη θέση του τουλάχιστον για τους χειμερινούς μήνες ώστε να διαπιστωθούν τυχόν προβλήματα και να δοκιμαστεί στην πράξη από τις ισχυρές πιέσεις που ασκεί ο Άραχθος στα βάθρα του.
Πετράδες, πελεκάνοι, χτίστες, τεχνίτες κάθε λογής που επιλέχθηκαν προσεκτικά από τον ανάδοχο εργολάβο, δουλεύουν μία προς μια τις πέτρες του γεφυριού και το πρώτο τμήμα έχει ήδη ανυψωθεί σε ύψος περίπου 6 μέτρων.
Πρόκειται για το ανατολικό μεσόβαθρο που σύμφωνα με τον Καθηγητή κ. Κορρέ θα αντέξει για αιώνες. Αυτές τις ημέρες γίνονται εργασίες στις δύο πλευρές του βάθρου με τοιχία αντιστήριξης, στα οποία θα αποσβένεται η ορμή των νερών του ποταμού.
Βασική παράμετρος της μελέτης που εφαρμόζεται είναι να μην υπάρξει καμία επιπλέον κατασκευή από την προϋπάρχουσα, γιατί αυτό θα δώσει αξία στο υπό αναστήλωση μνημείο.
«Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο επιλέξαμε να μην κάνουμε κανένα αντιπλημμυρικό έργο και να μην έχουμε καμία κρυμμένη ενίσχυση στο γεφύρι. Σημασία δεν έχει ο χρόνος κατασκευής αλλά η ποιότητά της», τόνισε από την πλευρά του ο καθηγητής του ΕΜΠ Δημ. Καλιαμπάκος.
Αποτέλεσε μεγάλη πρόκληση
Τίποτα δεν θεωρήθηκε δεδομένο από όσους εργάστηκαν για την αναστήλωση του μνημείου. Η πρόκληση είναι μεγάλη Όμως ακόμη και σήμερα υπάρχουν στοιχεία του παλιού γεφυριού που μοιάζουν δυσεπίλυτα να αναλυθούν και άλλα που είναι αδύνατο να εφαρμοστούν στις μέρες μας.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Κορρές όλοι όσοι ασχολούνται με την αναστήλωση μαθαίνουν καθημερινά.
«Όταν σταματήσουμε να μαθαίνουμε δε χρειάζεται να παραμείνουμε στη θέση μας. Το καλύτερο για έναν δάσκαλο είναι να είναι μαθητής», σημείωσε χαρακτηριστικά με τον κ. Καλιαμπάκο να κάνει αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία που στάθηκε αδύνατο να αντιγραφούν.
«Έχουμε όλοι την εικόνα του γεφυριού όπως ήταν μετά από 150 χρόνια. Το νέο γεφύρι θα μοιάζει αλλά δε θα είναι αυτό που γνωρίσαμε. Αυτό θα μπορούμε να το πούμε μετά από 150 χρόνια. Υπάρχουν στοιχεία όπως τα σίδερα που εντοπίσαμε στους συνδέσμους του γεφυριού. Η ανάλυση έδειξε πως χρησιμοποιήθηκε ένα μέταλλο σφυρήλατου βιομηχανικού σιδήρου που κατασκευάστηκε στην Αγγλία.
Αυτό είναι γνωστό ως «σίδηρος του γύφτου» το οποίο δεν υπάρχει πια. Η σκέψη μας να το αντικαταστήσουμε με το inox ήταν η πρώτη, όμως το υλικό αυτό σε 150 χρόνια δεν είναι τόσο ισχυρό. Έτσι λοιπόν πηγαίνουμε προς το τιτάνιο και βλέπουμε», τόνισε.
Για μία εντυπωσιακή εικόνα έκανε λόγο τέλος η Ελευθερία Τσακανίκα, επίκουρη Καθηγήτρια της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ που ήταν από τους πρώτους που βρέθηκαν στο γεφύρι μετά την κατάρρευσή του.
«Μπορούμε να μάθουμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε ότι είχαν εφαρμοστεί. Το γεφύρι είχε πολλές εκπλήξεις στο σώμα του, όπως οι ξύλινες και μεταλλικές ενισχύσεις. Όλα αυτά προσθέτουν νέα γνώση και είναι εξαιρετικά χρήσιμα και για εμάς και για τις επόμενες γενιές».
