Τελικά πόσο ασφαλή είναι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα; Το ερώτημα αυτό έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις ενώ αποτέλεσε επίκεντρο της επιστημονικής αντιπαράθεσης για πολλά χρόνια. Άλλωστε, η χρήση των αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων έχει αυξηθεί κατακόρυφα σε σχέση με προηγούμενα χρόνια και το ερώτημα επανέρχεται πιο επίκαιρο από ποτέ.
Η απάντηση έρχεται λοιπόν, από το αποτέλεσμα ανασκόπησης μελετών που τονίζει ότι τα αντικαταθλιπτικά είναι ασφαλή και δεν συνδέονται με όσα κατά καιρούς τους έχουν καταλογιστεί…
Στη μελέτη που πραγματοποίησαν πολλοί ερευνητές από διάφορα επιστημονικά ιδρύματα της Ευρώπης, των ΗΠΑ, του Καναδά και της Ασίας τελικά διαπιστώνεται ότι τα αντικαταθλιπτικά είναι εν συνόλω ασφαλή.
Για αυτή τη μελέτη μίλησε στα «Πρωινά Νέα» ο Δρ. Ευάγγελος Ευαγγέλου, επίκουρος καθηγητής Κλινικής και Μοριακής Επιδημιολογίας στον Τομέα Κοινωνικής Ιατρικής και Ψυχικής Υγείας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συγγραφέας της μελέτης.
Πιο συγκεκριμένα, οι ειδικοί αξιολόγησαν δεδομένα από 45 μετα-αναλύσεις και δεν εντόπισαν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων υγείας που να σχετίζονται με την χρήση των αντικαταθλιπτικών.
1000 παρατηρητικές μελέτες
Η επιστημονική ομάδα προέβη σε συστηματική αξιολόγηση δεδομένων που αφορούσαν σε πάνω από 1.000 παρατηρητικές μελέτες που περιλαμβάνονταν σε 45 μετα-αναλύσεις, καλύπτοντας διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, υποκείμενες ψυχικές παθήσεις και πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες.
«Παρατηρήσαμε ότι όλες οι ανεπιθύμητες ενέργειες, που είχαν καταγραφεί στις μελέτες παρατήρησης με ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία, μπορούν να αποδοθούν κυρίως στις υποκείμενες ψυχιατρικές παθήσεις για τις οποίες είχαν συνταγογραφηθεί τα αντικαταθλιπτικά, παρά στα ίδια τα φάρμακα και οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες είχαν αρκετές σχετικές προκαταλήψεις».
Ο Δρ. Ευάγγελος Ευαγγέλου, τονίζει ότι «αν και αποδείξαμε ότι τα αντικαταθλιπτικά είναι γενικά και εν συνόλω ασφαλή, θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι πρέπει να γίνεται κλινική καταγραφή των ανεπιθύμητων ενεργειών κατά την αντικαταθλιπτική αγωγή και πως είναι περιορισμένα τα στοιχεία από τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες για τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες. Επιπλέον, αναγνωρίζουμε ότι δεν είχαμε τη δυνατότητα να αξιολογήσουμε αρκετά νεότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα λόγω περιορισμένων διαθέσιμων στοιχείων».
ΕΛΕΝΑ ΣΤΑΜΟΥ
