Τη μνήμη του υποσμηναγού Ιωάννη Σακελλαρίου που έπεσε στο καθήκον στις 2 Νοεμβρίου του 1940 τίμησαν σε μια μουντή μέρα, λίγες δεκάδες πολιτών του Σακελλαρικού
Τη μνήμη του υποσμηναγού Ιωάννη Σακελλαρίου που έπεσε στο καθήκον στις 2 Νοεμβρίου του 1940 τίμησαν σε μια μουντή μέρα, λίγες δεκάδες πολιτών του Σακελλαρικού στον δήμο Ζίτσας και εκπρόσωποι φορέων.
Πιλοτάροντας ένα από τα ελάχιστα πολεμικά αεροσκάφη που διέθετε τότε η Ελλάδα ο Ιωάννης Σακελλαρίου σε ηλικία 25 ετών ενεπλάκη σε αερομαχία μεταξύ Ζίτσας και Σακελλαρικού με τρία Ιταλικά αεροσκάφη που είχαν κατεύθυνση την πόλη των Ιωαννίνων για να την βομβαρδίσουν.
Ενεργώντας με αυτοθυσία και παρότι είχε τη δυνατότητα να διαφύγει από την αερομαχία ο Σακελλαρίου έπληξε τα Ιταλικά αεροσκάφη, ταυτόχρονα όμως το αεροπλάνο του δέχθηκε σοβαρά πλήγματα και κατέπεσε σε κοντινή απόσταση από τη Μονή Πατέρων στο Λίθινο.
Οι κάτοικοι του χωριού προσέτρεξαν σε βοήθεια του πιλότου ο οποίος όμως είχε ήδη απανθρακωθεί. Παρόλα αυτά η σορός του δεν μεταφέρθηκε αλλού αλλά ετάφη στο κοιμητήριο του χωριού που λίγα χρόνια μετά πήρε και το όνομά του, με τους κατοίκους να θέλουν με αυτόν τον τρόπο να τιμήσουν τη μνήμη του ήρωα πιλότου.
Μετά τη Θεία Λειτουργία εψάλη τρισάγιο στον τάφο του πιλότου και ενός ακόμη στρατιώτη από το χωριό του Γ. Καραμπίνα που σκοτώθηκε τον Οκτώβριο του 1940 και ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο στο κέντρο του χωριού το οποίο φτιάχτηκε το 1991.
Συγκλονιστικές οι περιγραφές
Οι μνήμες από εκείνη την ημέρα είναι ακόμη ζωντανές, αφού υπάρχουν εν ζωή αυτόπτες μάρτυρες, όπως ο 92χρονος Πέτρος Μίσιος από τη Ζίτσα που περιέγραψε στους παριστάμενους τη σκηνή της αερομαχίας και όσα ακολούθησαν.
Στεφάνια στο μνημείο του Ι. Σακελλαρίου κατέθεσαν ο δήμος Ζίτσας, η τοπική κοινότητα Σακελλαρικού και Ζίτσας, το Α.Τ. Ζίτσας καθώς επίσης και η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας – Παράρτημα Πρέβεζας. Μετά την κατάθεση στεφάνων κάτοικος του χωριού απήγγειλε έμμετρους στίχους που ο ίδιος έγραψε στη μνήμη του Σακελλαρίου ενώ και ο τραγουδιστής Σάββας Σιάτρας τραγούδησε ένα μοιρολόι για τους νεκρούς του πολέμου.
