Τη μνήμη του εθνεγέρτη Διονυσίου του Φιλοσόφου που σχεδίασε και πραγματοποίησε μία από τις πρώτες επαναστάσεις κατά του Οθωμανού κατακτητή το 1611 με ορμητήριο την ιστορική μονή Διχουνίου, τίμησαν για μία ακόμη χρονιά οι λιγοστοί κάτοικοι των χωριών της περιοχής και αντιπροσωπείες φορέων.
Την ετήσια εκδήλωση μνήμης διοργάνωσαν και φέτος ο Πολιτιστικός Σύλλογος Διχουνίου «Ο Άγιος Δημήτριος» και ο δήμος Ζίτσας το πρωί της Κυριακής στο χώρο της ιστορικής μονής που σώθηκε την τελευταία στιγμή από την κατάρρευσή της έπειτα από την εγκατάλειψη και την αδιαφορία δεκαετιών, μετά την παρέμβαση της Περιφέρειας Ηπείρου σε συνεργασία με την τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων και το υπ. Πολιτισμού. Οι εργασίες στερέωσης και αποκατάστασης του ναού όπως και των αγιογραφιών – τοιχογραφιών έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και πλέον το μεγάλο στοίχημα είναι η ανακαίνιση των κελιών, κάτι που θα δώσει νέες προοπτικές στο μοναστήρι, ακόμη και να λειτουργήσει και πάλι ως τέτοιο.
Η εκδήλωση ξεκίνησε το πρωί όπου εψάλη επιμνημόσυνη δέηση στην προτομή του Διονυσίου και ακολούθησε κατάθεση στεφάνων από την αντιδήμαρχο Ζίτσας Κατερίνα Μπαλάφα, τον δημοτικό σύμβουλο του δήμου Ιωαννιτών Γεώρ. Καψάλη, τον πρόεδρο της Κοινότητας Ραδοβιζίου – Διχουνίου κ. Μαρκούλα και τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Διχουνίου κ. Νούση.
Η εκδήλωση μεταφέρθηκε στο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Διχουνίου με κεντρικό ομιλητή τον Θεολόγο, πρώην σχολικό σύμβουλο Τριαντάφυλλο Σιούλη που μίλησε για τον «πόλεμο της μνήμης» αναφερόμενος στο κίνημα του Διονυσίου κατά την προεπαναστατική περίοδο, αλλά και στο πώς αυτό το παράδειγμα έρχεται να προσαρμοστεί στα σύγχρονα δεδομένα.
«Ο πρώιμος Επαναστάτης του ’21 ο Διονύσιος ο Φιλόσοφος, έβαλε εδώ τα «σπόρια» για να ανθήσει 200 χρόνια μετά, η απελευθέρωση των Ελλήνων από των τούρκικο ζυγό και σήμερα μετά από ακόμα τόσα (203) χρόνια εμείς να τον τιμούμε για τη θυσία του και να γιορτάζουμε τη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού έθνους.
Μιλάμε για έναν ιερωμένο που έμεινε στην λαϊκή μνήμη ως επαναστάτης ήρωας που γδάρθηκε από τους Τούρκους. Μια φλογερή προσωπικότητα της Ηπείρου που ενέπνευσε τους ραγιάδες στην πιο μαύρη περίοδο της τουρκοκρατίας», ανέφερε αρχικά ενώ συνέχισε λέγοντας μεταξύ άλλων πως: «…κουλτούρα και πολιτισμό έχουν όλα τα έθνη του κόσμου. Πολιτισμό και φιλοσοφία που να συνιστά ολοκληρωμένη πρόταση ζωής, όχι.
Στην πνευματική ζωή και την προσωπική καλλιέργεια δεν θα βάλει κανείς για πρότυπο τους κοσμικούς αλλά τους ήρωες.
Όλα αυτά ως τρόπος του βίου ενοχλούν και δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές του ρεαλισμού και της πολιτικής ορθότητας της εποχής μας αλλά και στα συμφέροντα εκείνων που θέλουν να χειραγωγούν τους ανθρώπους για να ελέγχουν και να ρυθμίζουν την πορεία του κόσμου. Αντίθετα μάλιστα, γεγονότα σαν κι αυτό που γιορτάζουμε σήμερα, καλλιεργούν ανθρώπους υπερήφανους, ανεξάρτητους, ελεύθερους, οι οποίοι αμφισβητούν το σύστημα, τελικά ανυπάκουους, επικίνδυνους και «ενοχλητικούς».
Ξεκινούν έτσι «τον πόλεμο της μνήμης», για να ξεχάσουμε την ιστορία μας, μειώνοντας με τον τρόπο αυτό την ηθική αντίσταση των λαών στις κερδοσκοπικές τους επιθέσεις για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που δεν έχουν καμιά πατρίδα και καμιά θρησκεία εκτός από εκείνη του κέρδους. Είναι βέβαια γνωστό πως λαοί χωρίς μνήμη είναι καταδικασμένοι να αφανιστούν στην «σούπα» των παγκοσμιοποιητών».
Ακολούθησε προσφορά παραδοσιακού γεύματος και παραδοσιακό ηπειρωτικό γλέντι.
