Δεκάδες ήταν οι κάτοικοι και οι καταγόμενοι από το χωριό της Κοπάνης του Δήμου Δωδώνης που ανήμερα της Μεγ. Παρασκευής, γιόρτασαν το έθιμο
Δεκάδες ήταν οι κάτοικοι και οι καταγόμενοι από το χωριό της Κοπάνης του Δήμου Δωδώνης που ανήμερα της Μεγ. Παρασκευής, γιόρτασαν το έθιμο «το μοιρολόι της Παναγίας». Ένα έθιμο που χάνεται σα βάθη των ετών και το οποίο για πολλές δεκαετίες είχε σταματήσει. Αναβίωσε όμως χάρη στις προσπάθειες των μελών της Φιλοπροόδου Κίνησης Κοπάνης πριν από 15 περίπου χρόνια όταν άρχισε και πάλι να γίνεται η συζήτηση για την αναβίωση του εθίμου.
Μαζί με τους μεγαλύτερους σε ηλικία που είχαν μνήμες από το παρελθόν, συντάχθηκαν και πολλοί νέοι και το κάθε χρόνο, ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας το έθιμο τηρήθηκε. Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνον η αναγνωρισιμότητα του εθίμου στην ευρύτερη περιοχή καταρχάς και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα αλλά και έξω από αυτήν, αλλά κυρίως το ότι εμπλουτίστηκε και ενισχύθηκε με τη συμμετοχή πολλών νέων ακόμη και μικρών παιδιών, που ντυμένα με τις παραδοσιακές στολές, συμμετέχουν ενεργά στη διατήρηση του εθίμου.
Το ίδιο έγινε και φέτος όπου από τις πρώτες πρωινές ώρες, τα μέλη των ομάδων, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, κρατώντας κυπριά και κουδούνια αλλά και το σταυροκάρβελο στα χέρια τους πήγαν από σπίτι σε σπίτι για να ψάλλουν τα κάλαντα της Μεγ. Παρασκευής. Αφού πέρασαν από όλα τα σπίτια του χωριού, η επόμενη και τελευταία στάση τους έγινε στην κεντρική πλατεία, μπροστά στον Ιερό Ναό Κοίμησης της Θεοτόκου όπου αμέσως μετά τη Λειτουργία της Αποκαθήλωσης, έψαλαν για μία ακόμη φορά «το μοιρολόι της Παναγίας» μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους αλλά και τους επισκέπτες του χωριού.
Οι πρωτεργάτες της αναβίωσης του εθίμου και της συνέχισης της παράδοσης, όπως όμως και το «νέο αίμα» σε δηλώσεις τους στα τοπικά μέσα μίλησαν για τη σπουδαιότητα της διατήρησης του εθίμου και για τις επόμενες δεκαετίες και για αυτό, η μεγαλύτερή τους χαρά, είναι η ανταπόκριση και η συμμετοχή από τα μικρά παιδιά.
Το «Μοιρολόι της Παναγίας» περιγράφει λεπτομερώς όλα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Ταφής του Χριστού. Παραδοσιακά, το έθιμο ξεκινούσε το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, μετά τη Θεία Λειτουργία, και διαρκούσε όλη τη νύχτα.